Streszczenie: Po wkroczeniu Niemców na wschodnie ziemie Polski w 1941 roku żyjący na tych terenach Żydzi rozpaczliwie szukają schronienia. Artur i Klara wraz z córeczką uciekają na wieś, do Emilii, chłopki, której mąż zginął na froncie. Dobry wygląd umożliwia Arturowi przebywanie na zewnątrz. Klara i ich córka są brunetkami o ciemnej karnacji, dlatego całe dnie spędzają w kryjówce na strychu. Ich świat to fragmenty obrazów widziane przez szpary w ścianach. Wkrótce między Arturem a Emilią rodzi się uczucie... Opowiadanie Rozmowa Idy Fink to najważniejsze, choć nie jedyne źródło inspiracji twórców Wiosny 1941, polsko-izraelskiego filmu w reżyserii Uriego Barbasha. Pisarka patrzy na świat Holokaustu oczami ofiar i tych, którzy ocaleli do następnego razu. W jej lakonicznych i świetnie skonstruowanych opowiadaniach nie ma wzniosłości ani patosu, jest skupienie na szczególe, wrażliwość i głęboka prawda o człowieku. Twórcy filmu wybrali tę sama optykę. W skład tomu Wiosna 1941 wchodzą głośne i nagradzane na świecie opowiadania ze zbiorów Skrawek czasu i Ślady, opublikowane także w Odpływającym ogrodzie (W.A.B. 2003), książce zbierającej wszystkie krótkie utwory autorki. Ida Fink - urodziła się w Zbarażu w 1921 roku. W 1942 roku uciekła z getta i ukrywała się do końca wojny. Od 1957 roku mieszka w Izraelu. Opublikowała m.in. powieść Podróż, wydaną po raz pierwszy w 1990, oraz zbiory opowiadań Skrawek czasu (1976) i Ślady (1996). W 2003 roku nakładem W.A.B. ukazał się tom jej opowiadań zebranych Odpływający ogród. Otrzymała nagrodę im. Anny Frank, nagrodę Buchmanna przyznawaną przez Instytut Yad Vashem, a także nagrodę Premio Moravia, ostatnio zaś - Sapir Prize. Jej nazwisko znalazło się na ogłoszonej przez National Jewish Book Center w Nowym Jorku liście stu najważniejszych autorów żydowskich. W 2003 uhonorowano ją Nagrodą Specjalną Polskiego PEN Clubu. W 2002 roku na podstawie Podróży powstał film w reżyserii Pierre`a Koralnika. Wiosna 1941 Uri Barbasha to film oparty na wybranych opowiadaniach autorki.